| DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI, INFORMATYKI i ELEKTRONIKI AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
|---|
| zapraszają na publiczą dyskusję nad rozprawą doktorską mgr inż. Michała Radziszewskiego |
| Design and Implementation of Parallel Light Transport Algorithms based on quasi-Monte Carlo Ray Tracing |
| Dyskusja odbędzie się 23 grudnia 2010 roku o godz. 11:00 przy al. Mickiewicza 30, w pawilonie C-2, sali 429 |
| PROMOTOR: dr hab. inż. Krzysztof Boryczko, prof. n. AGH – Akademia Górniczo-Hutnicza |
| RECENZENCI: prof. dr hab. inż. Jan Zabrodzki – Politechnika Warszawska |
| dr hab. inż. Krzysztof Cetnarowicz, prof. n. AGH – Akademia Górniczo-Hutnicza |
| Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
Design and Implementation of Parallel Light Transport Algorithms based on quasi-Monte Carlo Ray Tracing
Projekt i implementacja równoległych algorytmów transportu światła opartych śledzenie promieni kwazi-Monte Carlo
mgr inż. Michał Radziszewski
Promotor: dr hab. inż. Krzysztof Boryczko, prof. n. AGH – Akademia Górniczo-Hutnicza
Dyscyplina: Informatyka
Rendering fotorealistyczny jest częścią grafiki komputerowej, koncentrującą się na tworzeniu zarówno statycznych obrazów, jak i animacji w oparciu o modele trójwymiarowe. Jego celem jest tworzenie ilustracji, które są nierozróżnialne od scen znanych ze świata rzeczywistego. Praca ta jest dedykowana szczególnej klasie algorytmów renderingu fotorealistycznego – globalnemu oświetleniu realizowanemu w oparciu o śledzenie promieni.
Globalne oświetlenie jest przydatną koncepcją w tworzeniu ilustracji realistycznie oświetlonych trójwymiarowych scen. Dzięki automatycznemu i w pełni poprawnemu symulowaniu olbrzymiej różnorodności zjawisk optycznych, tworzy solidną bazę dla oprogramowania do renderingu, które wymaga od użytkownika wyłącznie określenia, co przedstawia dana scena, zamiast podawania dokładnego opisu jak zrenderować tę scenę. Obecne zastosowania tak pojętego globalnego oświetlenia rozciągają się od wielu systemów CAD do efektów specjalnych w filmach.
Jedyna znana na dzień dzisiejszy klasa algorytmów zapewniających automatyczne obliczanie globalnego oświetlenia opiera się na technice śledzenia promieni. Niestety, ceną za możliwości tych algorytmów jest względnie duży koszt obliczeniowy, co przekłada się na ich niską wydajność, w porównaniu np. z przyspieszaną sprzętowo techniką rasteryzacji. Rozprawa ta koncentruje się na poprawie niezawodności algorytmów renderingu, a także ich efektywnej, równoległej realizacji. Oba te elementy równocześnie mogą znacząco rozszerzyć zakres zastosowań globalnego oświetlenia, a także są krokiem w kierunku możliwości jego użycia w aplikacjach czasu rzeczywistego.
Pełna wersja autoreferatu autoreferat_radziszewski.pdf.